Kontekst wewnętrzny

Kontekst wewnętrzny (eng: internal context) – środowisko wewnętrzne, w którym organizacja dąży do osiągnięcia swoich celów.¹

Kontekst wewnętrzny może uwzględniać:

• ład organizacyjny, strukturę organizacyjną, role i rozliczalność;
• polityki, cele i strategie ustanowione w celu ich osiągnięcia;
• zdolności rozumiane jako zasoby i wiedza (np. kapitał, czas, ludzie, procesy, systemy i technologie);
• systemy informacyjne, przepływ informacji i procesy podejmowania decyzji (formalne i nieformalne);
• relacje z wewnętrznymi interesariuszami, ich postrzeganie i wartości;
• kulturę organizacyjną;
• normy, wytyczne i modele przyjęte przez organizację oraz
• formę i zakres relacji zawartych w umowach.
  1.

  ISO Guide 73:2009, definicja 3.3.1.2/PN-ISO 31000:2012 pkt 2.11.